Ti Zan èk Sitrouy
Kriké kraké !
Kriké shass !
La plas grandiab la brulé, in bèl pié-d-sitrouille la poussé, moman tijan la bien di alu :
– Tijan, Tijan kass pa sitrouille la, sa sitrouille bébète sa, sa in pié la maji.
Mé tijan, lu i ékout pa sa k’son moman i di, sa in marmaille koko lé dur konm galé bord-mèr, kosa li fé ? In jour lu vey son momon tann dormi, li sé kassé le sitrouille, mèt sa dan son bertèl é li kol shemin, li sava.
Kriké kraké !
Kriké shass !
Ayayaille, kosa li la parti fé ? Dann bertèl-la sitrouille i grossi, i grossi, aforstan i grossi, lé tro lour pou porté. Tijan i artien pa , li poz atèr dann bor shemin, li sava.
Mé alapa le sitrouille i sot dann le bértèl, i kour dérièr Tijan, i di alu :
– Toué la kass amoin, toué va port amoin ! Toué la kass amoin, toué va port amoin !
Tijan la lof devan, sitrouille dérièr, talèr va kraz alü. Tijan i trouv gro bèf lu di :
Gro bèf, gro bèf, aminn amoin, na in bèl sitrouille i poursuiv amoin, li vé kraz amoin.
– Tijan, in sitrouille toué la pèr, mont si mon do, in kout-pat, dé kout-d-korn ma mont sitrouille la kèl koté brinjél i sharj !
Gro bèf i ésey kraz le sitrouille, i guingne pa minm. Kap kap, la tranblad i mont desu, lu sé-d-mèt a
galopé. Sitrouille i larg pa i kour dérièr, lu vien pli bèl ankor li di :
– Toué la kass amoin, toué va port amoin !
Gro bèf la guingne la krintiv :
– Tijan, sort aou si mon do ! Kèl kalité sitrouille ou la parti kassé, talèr sa i sar kraz domoune, sort
aou la, alé dégaj !
Tijan, la guingne la zèl, li kour ; li kour minm, in moman doné li voi in kabri ; li di :
– Kabri, kabri aminn amoin, na in bèl sitrouille i poursuiv amoin, li vé kraz amoin !
– Tijan, in sitrouille toué la pèr, mont si mon do, si li koné pa moin, li koné pa tomat !
Soman, la pa tardé, kabri la perd lèr akoz sitrouille la té in goyave de franss, li té arèt pa grossi.
Kabri la di :
– Tijan, sort si mon do, dessann aou la, bébète la va kraz anou talèr, moin la pa di aou fé la kouyoniss!
Boum badaboum, Tijan atèr, lu la pran in lélan, son kilot la rèt atèr.
Kriké kraké
Kriké shass
Lu kour, lu kour minm, in moman doné lu voi in nafèr dann milié shemin.
Jedmo, kosa in shoz ? in devinèt, in devinaille pou kass koko, pou shof la tèt.
« pavé dessu, pavé dessou » sé in zanimo, lu lé ti lanp, ti lanp. Wi ! Tortu
Tijan i trouv tortu, lu di :
– Tortu, tortu, si ou plé sov amoin , na in bèl sitrouille i poursuiv amoin, lu vé kraz amoin !
– Tijan, Tijan, ou voi kosa i ariv kan ou ékout pa out moman, lavé bien di aou kass pa sitrouille, ou lé dan la kol jak astèr. Alé vien ma kashèt aou sou mon kok, sirtou fé pa dézord, ou bouj pa in !
Tortu la fé la plass sou son kok, Tijan, voup, la rant dosou, kashièt, bouj pu…
Sitrouille la arivé, sa té bèl, bèl konm la kaz Madam Débassin, lu la debout dovan tortu, lu la krié:
– Tortu, tortu, larg Tijan mi di aou, sinon mi pran in lélan dopi madam Gaskar laba mi sot si toué é mi kraz atoué.
Lé dé (tortu ék tijan ) i réponn pa rien. Sitrouille la fé konm li la di, la pran in lélan, la sot si le tortu……
Paf, la krazé, krazé, krazé…
Kriké kraké
Kriké shass
Lerk le bèl sitrouille la sot si la kok le tortu, bin lu minm la krazé ! La kok la lé dur sa. Tijan la sort desou, lu la romersié tortu, sèt la la pa fé ène, la pa fé dé, palapiak, palapiak, ti dousman, ti dousman, lu la manj tout sitrouille lavé pété dann shemin, vant pliské plin.
Moin la parti domann in ti morso pou moin fé ène ti kari asoir, Tijan la done amoin in kou-d-pié dan mon dérièr, la anvoie amoin tèrla pou moin rakont azot zistoir la. Antouka si lé mantèr la pa moin
lotér.
Kriké kraké
Kriké shass
Source: Anny GRONDIN : Cette conteuse de la Réunion a baigné dans les contes populaires créoles depuis son enfance. À partir de 1982, elle les met en bouche et les reprend à son compte, au gré du temps, au gré des gens. Elle ajoute “son grain de sel” dans la transmission de la tradition orale créole en intervenant dans les formations de raconteurs d’histoires, et en publiant des livres-CD de contes.